Bir bölüm olsa orada herkes Ubuntu'ya nasıl başladığını yazsa hem bu yeni Ubuntu kullanmak isteyenlere yol gösterir. Kimi çok çekiniyor kimisi de onca kodu yazılmaz diyip kullanmıyor milletin de aklını karıştırıyor. Şahsen ben de öyle olmuştu ilk kurarken neyle karşılaşacağımı dahi bilmiyordum ama iyi ki Ubuntu'luyum.
Forum tayfasının mesela sabitte mesajları olsa. Burada hem günlük tarzı yazılar yazsalar. Misal İpuçları falan yazsalar buralara. Kendi hazırladıkları Ubuntu veya Linux makalelerini buralarda paylaşsalar.
Beğenize sunduk bakalım:)
Aklıma MS'in "Senin Hikayen" olayı geldi :)
Neyse...
O konu hakkında pek çok yazılcak çizilcek şey yok aslında, kullanacak olduktan sonra bir şekilde kullanmak mümkün, Ubuntu dışardan yardım almadan bir çok şeyi yapmanız için teknik altyapıya sahip (man komutu).
Neyle karşılaşacaklarımı görmek isteyenler Ekran Görüntüleri topicine bakmaktan çekinmesin. :)
Diğer konu için de yönetimden bir kaç kişinin kişisel blog sayfaları var, oradan bilgilerini ya da paylaşmak istediklerini paylaşıyorlar. Forum ise salt yardım amaçlı. Program sunumları diye bir bölümümüz mevcut, dileyen oraya da resimli ya da resimsiz program sunumu yapabiliyor.
Öneri ve istekler bölümünün daha canlı olmasını dilediğim için teşekkürü bir borç bilirim ayrıca.
Sadece bir fikirdi, sağol. Asıl ben teşekkür ederim.
Yok, yanlış anlamayın, fikirlerine karşı çıkmak için demedim, aksine fikirlere saygım var. Dileyen de dilediğince kendi geçmişini yazabilir tabi ki, kimse laf edecek değil. :)
Sadece forum ile blog kavramlarını birbirinden ayırmak istediğim için kendi fikrimi belirttim, kaldı ki forum yönetimi bir karar alırken tek kişinin isteği ile değil, ya herkesin kabulü ya da çoğunluğun onayı ile aldığına göre benden başka altı kişinin daha fikri önemli. :)
Yanlış anlamadım ki o nereden çıktı? Sen beni yanlış anlama. Cümle başlangıcı biraz garip olmuş benim. :) Sadece bir fikirdi demişim. Boynumu büksem bir de tam Emrah olurmuşum hani.
Yok, kardeş yanlış anlamadım. :)
Kullanıcı tavsiyeleri bölümünde kendine ait bir başlık açıp Linux'a veya Ubuntu'ya nasıl başladığını, neler beklerken nelerle karşılaştığını yazabilirsin örneğin. Başka platformlarda bu yapıldı (birden fazla dağıtım için hem de). Çok da güzel olabilir, insanlar fikir edinir.
Ben yaklaşık 2 sene önce kendi hikayemi yazmıştım. Okumak isteyenler buradan (http://www.karalamadefteri.net/2006/12/linux-ile-tanmam.html) okuyabilirler.
Mandrake'den (yeni mandriva) sonra kullandığım distro olan gelecek linuxtan sonra kullandığım suse çok ağır geliyordu bana, pardus da beni kesmedi (ilk pardus sürümünü kullandığımda evde internet erişimim yoktu, .pisi paketlerini kafede vs. download eder, flash belleğe atar öyle kurardım, bir bakardım sıfır flash bellekte indirdiğim her şey sağlam, sadece .pisilerde crc hatası :) ). Bunun gibi benzer sorunlar yaşadıktan sonra ubuntuya geçtim, iyi ki de geçmişim.
98-99'da askerlik yaparken PC dergilerinde Linux tanıtımları ve ekran görüntüleri görüyordum ve çok imreniyordum. Win98SE ve NT ws'dan çok sıkılmıştım.
Askerden gelir gelmez(o zamanlar internetten linux indirmek çok zahmetli idi) hemen İstanbul'a gidip Gelecek A.Ş.'den Redhat 6.0 ve Suse 6.3 aldım. Yanında da Görkem Çetin'in Linux kitabını aldım. Uzun uğraşlar sonunda (4-5 kere windows çökerttikten sonra) Suse 6.3 kurmayı başardım. Çok ilginç bir durum vardı. UltraDMA66 sabit diskimi redhat tanımıyordu ama suse canavar gibi tanıyordu. Redhat da güzeldi ama Suse çok sağlamdı ve profesyonel görünüyordu. Uzun bir zaman suse kullandım. 6.3-6.4-7.0 ve 7.1 ile kullanmaya devam ettim. Bu arada Gelecek Linux çıktı ve ben onuda denemeyi ihmal etmiyordum. Bu arada mandrake 7.0 ile tanıştım ve biraz kullanınca çöp olduğuna karar verdim. Çünkü dağıtım içerisinde bir sürü beta ve alpha paketler vardı ve sistem kararsızdı.
İşim sebebiyle UNIX sistemlere çok yakındım. İş yerinde SunOS, HPUX ve IBM AIX kullanıyordum ve onlar gibi sağlam ve kararlı bir linux arıyordum. Bir abimin tavsiyesi üzerine slackware indirdim ve Slackware abimizi de denemeye karar verdim ve aşk başladı. Sert ve mağrur yapısı beni hayran bırakmıştı. Ne istersen onu yapıyordu ve çok hızlıydı. O sıralarda redhat ticari platforma yönelince aramız bozuldu. Suse'de ticari oldu ama opensuse eskilerden birşey kaybetmemişti. Bu sebeple opensuse ve slackware kullanmaya devam ettim. Pardus'u bir kere denedim ve nefret ettim. Bir daha hiç kullanmadım. Sadık yarim slackware, gnome masaüstünü kullanmaktan vazgeçince benden ondan vazgeçtim.
Artık opensuse ile başbaşa kalmıştık. Uzun bir zaman daha böyle gitti ve ubuntu ismini duymaya başladım. Youtube,distrowatch,linuxquestion gibi sitelerde hep ubuntu konuşuluyordu. 7.0.4 indirip denedim ve hayran oldum. O gün bugündür beraberiz. Ama opensuse'yi de kullanmaya devam ediyorum.
Demek ki bir çok insan Suse ile başlamış. Suse son 1-2 sene öncesine kadar oldukça iyiydi ancak son zamanlarda Vista kadar ağır bir sistem halini aldı. Suse'nin bence en büyük hatası bu. Ubuntu bir çok sistemde sorunsuz ve hızlı çalışırken Suse çok ağır kalıyor. Örneğin 512 MB RAM kullanan bir makinede Ubuntu gayet hızlı çalışırken Suse kanı gibi çalışıyor.
Ama Suse hala iyi bir dağıtım ve güzel bir topluluğa sahip. Mandriva'yı bende pek iyi bir dağıtım olarak görmesem de kurdukları topluluğa hayranım. Şu an hiç bir dağıtımın o kadar katkıcı ve bağlı bir topluluğu yok. Mandriva kulüp ise yeni başlayanlara oldukça fazla destek sağlıyor.
Ubuntu'nun arkasına aldığı güç ile diğerlerinin 1 adım önüne geçtiğini düşünüyorum. Ubuntu camiası oldukça hızlı büyüyor ve Ubuntu artık büyük bir marka halini aldı. Benim bu konudaki tek sıkıntım Pardus da olduğu gibi Linux'un dışında bir şey gibi algılanmaya başlaması. Pardus ile Linux son kullanıcı gözünde farklı bir oluşum gibi algılanıyor, Ubuntu da böyle bir duruma gelmeye başladı. Umarım Ubuntu'nun bir Linux dağıtımı olduğu unutulmaz.
Önce opensuse, sonra pardus kullanmıştım. Daha hızlı bir sistem lazımdı. Gnome için daha hızlı diyenler az değil.
Denedim, farkı hissettim, pişman değilim. :)
Okulum Bilgi Üniversitesi benim. Matematik bölümü öğrencisiyim ama bilgisayar bilimleri ile sıkı fıkıyız. Okulun bilgisayar bilimleri laboratuvarlarında hayatımda hiç görmediğim bir ekran vardı. Hocaya sorduğumda linux demişti. Şaşırmıştım o ne demek? Ama ekran çok ama çok tatlıydı. O zamanlar drscheme öğreniyorduk. Tabi okuldaki çalışmalarımızda hiç sıkıntı çekmiyorduk ama eve gelip Windows'a dönünce saçma saçma sorunlar yaşıyordum. Projelerde gönderdiğim uzantılar uyumlu olmadığı için kabul edilmiyordu. Sonunda hocaya kurmak istediğimi söyledim ve bana Ubuntu cd'si verdi. Basit birkaç şey anlattı. Beceremedim, sonra bana detayli anlatti ve kurdum. Hayatımda gördügüm en tatlı elektronik görünümdü, Ubuntu. Çok da severim.
xp deki hiçbir virüs linux da çalışmaz dediler, çok şaşırdım. o aralar pc net dergisinin pardus özel sayısı vardı. pardus yeni çıkmıştı. hemen aldım, okudum, kurdum. 6ay boyunca pardusu sadece flash diskime bulaşan virüsleri temizlemek için kullandım :). bunun dışında doğru dürüst hiç kullanmadım pardusu.. sonra dönemin ortasında benim xp çöktü, mecburen pardus kullanmaya başladım. baya sardı beni pardus. bilgisayar mühendisi bi arkadaş ubuntuyu önerdi. ubuntuyla tanıştım yaklaşık 3 ay önce, iyi ki tanışmışım :D
Aslında benim Avatar'a olayı anlatıyor ama :)
Biraz anlatayım... Benim Ubuntu tercihim biraz zorunluluktu. Bilgisayarla devamlı çalışıyordum. İnternet üzerinde işim. İnternett tarayıcımda sorun yaşayınca bir arkadaşım Mozilla yüklememi söyledi. Mozilla'yı yükledim. Uzun süre kullandım. Bu arada Mozilla'nın bir GNU olduğunu öğrendim. Tabii bu arada internette gördüğüm makaleler ve yazılarla GNU'nun ne olduğunu öğrendim.
UNIX.org'un sitesinde yazan yazı kadar beni hayatımda etkileyen bir sözcük yoktur: "LIVE FREE OR DIE." :) Felsefesi daha çok çekti. Firefox'un doğmasıyla müptelalığım başladı. Kesinlikle internet explorer kullanmıyordum. 2005 gibi Linux kurmaya iyice karar verdim. İnternetten gördüğüm masaüstleri etkiliyordu. Zaten felsefesi başka. :) Özgür yazılım ve insanlık için bilgi paylaşımı kavramları.
Sonra internetten CD alabileceğim konuşabilecem bir yerler aradım. İstiklal'deki İdea'dan fedora ve opensuse dvd'leri ladım. Bir de makineme ikinci bir harddisk... Opensuse yükledim. 1 hafta boyunca usb modemi bilgisayar tanıtmak için uğraştım durdum. Sonra derleme yaparak başardım.
Makinemde iki tane işletim sistemi vardı; birisi linux, birisi suse. Suse ilk başta 512 ram pentium 3 makinede bana performanslı geldi.
Sonra makinemi değiştirdim. Suse'yi ne hikmetse kurmayı başaramadım. Ama linux forumlarını ve sürümlerini uzaktan takip ediyordum. Yine 2007 Eylül-Ekim gibi idea'ya gidip bir opensuse bir fedora bir ubuntu dvdleri aldım.
Opensuse'yi kurdum. Ancak ekranım widescreen olduğu için otomatik olarak tanıyamıyordu. Uğraşmak gerekiyordu. Fedora kurulumda çaktı ya da ben beceremedim. O sürümlerle 2-3 ay uğraştım.
Sonra Ubuntu'ya şans vermeye karar verdim. Şubat ayının ilk günleriydi sanırım. Ubuntu hiç bir sorun ve pürüz çıkarmadan makinaya kuruldu. Widescreen ekranı tanıdı. Sesleri, webcam'i... İşte karşımda farklı bir sürüm vardı. :) İnternetten onunla ilgili topladığım bilgiler çok iyiydi.
Sonra Kubuntu Türkiye'yi keşfettim. Ubuntu'da bazı şeyleri kurmak için sistemi bayağı bir kurcalamıştım. Bir de compiz kurmayı becerememiştim. IRC'tan heartsmagic ile tanıştık. Sabah 05.00'a kadar benimle birlikte benim dağıttığım sistemimi toparlama ve compiz'i kurmakla uğraştık.
Ertesi gün de yine IRC'ten 04.00'a kadar bana yardımcı oldu. Ben her yardımında sık sık "Çok çok teşekkür ederim, çok sağol" diyordum. O paylaşım ruhunu bir görev edindiğini satır aralarında anlatırcasına "Ya ne demek. Biz yardım etmeyeceksek forum niye, biz niye buradayız" demişti, bir çok kere. Yani bunun paylaşım ve yardımlaşma ruhunu da heartsmagic dostum tanıttı. Kensidisine tekrar bir teşekkür.
win 95 kurulu pc yi emekli edip yeni pc aldıydım xp yeni çıkmış, arkadaşım bana özenerek pc almış onun makina linux. ilk orda tanıştım linuxla.
şuana kadar windows un çıkarmış oldugu bütün işletim sistemlerini denedim. server işletim sistemleri de bunlara dahil. linux nasıl bişi diye geçen sene merak edip kubuntu kurdum. benim işletim sistemim hangisi ikilemine düştügüm zamanlar oldu ubuntu-kubuntu ? hangisi benim işletim sistemim biraz zor oldu ama ubuntu benim işletim sistemim. :)
şuanda üni. de ögrenciyim bazı nedenlerden dolayı çok sevdigim ubuntuyu kulanamıyordum.
ubuntunun gelişimi, benim ubuntu kulanabilme becerimden sonra neden olmasın.
ara ara programlama için vistaya dönüyorum vista kulanırken farkediyorum ubuntunun güzelligini.
ve şuanda linux? nedir yenir mi? adlı konferansa geç kalmak üzereyim :):)
Linux'a başlayışım birazcık geriye dayanmaktadır. İlk bilgisayarımı aldığımda 6-10 yaşındaydım. Windows 98SE yüklüydü. Sürekli virusler ve solucanlarla geçirdiğim tam 2 sene ardından çok sıkılmıştım ve XP'yi denemeye karar verdim. Bir sene XP ile vakit öldürdükten sonra 10-15 yaşımda Debian'ı netinstall olarak kurduktan sonra değişik bir masaüstünün sahibi olmuştum. Bir yandan XP'den çalışmalarımı yürütüyor bir yandanda kabarık gelen faturama bakıp babamla sürekli dertleşiyordum (Tabii o zamanlar ADSL'im kotalıydı). Debian'a alıştığım zamandan beri ügncelleştirmeleri ve kabarık faturaları ile çarpışmaktan sıkılmıştım. Bir gün babam linuxla uğraştığımı görünce bana Red Hat Enterprise Linux DVD'sini hediye etti. Kursammı kurmasammı gibi uzun düşüncelerin ardından kurulumu yaptım. Çok güzel ve çok basit görselliğe sahipti. Harika bir linuxla geçirdiğim bir seneden sonra C++ öğrenmeye karar verdim. Kitaplardan okuyarak bilgisayar başında geçirdiğim derin ve up uzun saatler sonrasında internette dolaşırken Ubuntu Linux ile karşılaştım. Ubuntu 6.04 indirip LiveCD ile açtıktan sonra biraz karıştırıp kurmaya karar verdim. Bir gün bilgisayar mazasını gezerken harici harddisk kutularına bakarken bir tane seçip satın aldım ve evdeki 30GB lık eski harddiskimi taktıktan sonra bir yedek ve Ubuntu Linux kurulumundan sonra öyle geçirdiğim bir kaç günü ardından linux deneme hevesi ile tam iki sene atlattım. Daha sonra artık dur dedim kendime ve artık bir sistem üzerinde yoğunlaşmaya karar verdim. Önce Ubuntu Linux ile denemelere başladım. Üç ay boyunca kullandıktan ve sık sık sorun yaşadıktan sonra sistem değiştirip Pardus kullanmaya karar verdim. Pardus kullanma hevesim gıcık hatalar, pisi denen saçma bir paket yöneticisinin herşeyi ile uğraştıktan sonra geçen zamanla beraber Gladiator isimli bir arkadaş beni ubuntunun değiştiğine ikna etti ve ubuntu hayatıma devam ettim gayet güzeldi ta ki 7.10 çıkana kadar. Sistemin çıkması ile herşey bozuldu ve doğru çalışan bütün bir sistemi ufak ufak kaybetmeye başladım. Her çıkan yama ile bütün ayarlarım gidiyordu. Bir zaman öyle idare ettikten sonra TwinX nickli bir arkadaşla uzun uzun düşünceler sonucu sistem değiştirmeye karar verdim ve tekrar Mint Linux 4.0 kullanmaya başladım. O zamandan beri mint ile gidiyoruz. Gerçi mint biraz önceki zamana göre benim tarafımdan değiştirildi ve modifiye edildi. Xfce masaüstünü kullanmaya başlamamla bazı şeyleri ve yapıyı biraz değiştirdim ve şu an kullandığım kendi ismimi verdiğim Ubuntu/Debian/Mint tabanlı "OytunX" kullanmaktayım. Keyfimde gayet yerinde ve herşeyi kendi zevkime göre modifiye ettim. Mesela bir çok paketi kurabiliyorum sistemime sadece deb ile sınırlı değil. Size tavsiyem bir linux üzerinde yoğunlaşın ve onu kendi zevkinize göre özelleştirin. En iyi linux insanın yönetimine aldığı linuxtur diyorum ve sözümü bitiriyorum.
Uzunca bir süre kullandıktan sonra Suse ye gıcık olmaya başladığım gün bir sürü sürüm denemeye başladım ve sonuç olarak ubuntu kullanmaya başladım.6.06 sürümüydü.Ona da gıcık oldum.Debian kurdum ve evet bu benim için dedim. (:
Sonrasında fan bağlarken kısadevre oldu ve emektar AMD 1.8 makinamın anakartını yaktım.Astarının yüzünden pahalıya patlayacağını anlayınca yeni makina aldım ama o da ne?Debian Stable daki xorg versiyonu benim ekran kartını çalıştırmıyordu!!!
Sonuç:Debian 5 stable çıkana kadar ver elini eski dost (:
Önce pardus sonra mandriva one spring (gnome)
Ubuntu 8.04 çıktığından beri Ubuntu.
Redhat(daha Fedora yoktu o zaman), Slackware, Debian, Ubuntu
Çok kısa bir sürede mandrake kullandım.
Bir sürü dağıtım denemiş ama daha aradığımı bulamamıştım. İnternette dolaşırken bir yazıya rastladım blog yazısıydı okudum cd'den rahat bir biçimde kurulduğu masaüstü bilgisayarının tüm ihtiyaçlarına cevap verdiği yazıyordu vs. vs. Bende hemen indirip kurdum. Ubuntu Hardy heron kullanıyorum. tabii başka dağıtımlarıda
PC bilgisayar ile 89'da lisede tanıştım. O zaman bilgisayarların sabit diski yoktu, DOS sisteminizi 5.25'lik disketlerle yanınızda taşıyordunuz ve ne işiniz varsa konsolda, siyah ekranda yapıyordunuz. Üniversitede Macintosh'ları ilk gördüğümde neredeyse dibim düşmüştü. Sistem grafik ekranda açılıyordu, disketi takınca kendi tanıyordu, çöp kutusu dolunca şişiyor, boşaltına iniyordu. Ne güzel günlerdi. :)
Linux ile 99'da bilgisayar dergilerinin verdiği SuSE 7.0 ile tanıştım. Sonra uzunca bir süre Mandrake kullandım. Her ikisi de KDE 1.x masaüstüydü, bugünkü gibi janjanlı değildi, ve o zamanlar Gnome bugünkü görünümünden çok uzaktı. Yine de başka bir işletim sistemine sahip olmak duygusu heyecan vericiydi.
Sonra araya askerlik, gündelik hayatın sıkıntıları, vb. girdi ve Linux'den uzaklaştım. Zaman içinde Windows'a taklalar attıracak yetkinliğe eriştim, ama M$'in gittiği yolun yol olmadığını da biliyordum ve Linux'e ikinci bir geçiş fikri hep içimi bir kurt gibi kemiriyordu.
O zaman bilg. bölümünde okuyan kız kardeşim bir gün Ubuntu'dan bahsetti. Başta bu ne biçim bir isimdir diye burun kıvırdım. Ama sonra bir gün meraktan Ubuntu Edgy Eft'i denedim ve o an aşık oldum. Linux nereden nereye gelmişti...
O günden beri Linux kullanıyorum. Beni artık Windows'a Lexmark yazıcı ve eşimin alışkanlıkları dışında bağlayan hiç bir şey yok. Artık özgürüm!
bu sevdanın öyküsü bende 3 sene önce başladı. Adana'da Bilgisayar Eğitimleri veren bir firmada arkadaşım çalışıyordu. Sürekli yanına gidip gelirdik. Birgün orada çalışan Pakistanlı bir arkadaşın bilgisayarının ekranını gördüm. Simsiyah bir ekran neyin nerede olguğu belli değil gibi geldi. Ne yaptığını sorduğumuzda sistem kuruyorum aynı zamanda irc'den chat yapıyorum demişti. o zamandan beridir kendimi az da olsa geliştirdim. Sizlerinde fark ettiği gibi bende Windows kullanıyorum bazı işlerimi halletmek için. Sırasıyla FreeBSD , Pardus , Ubuntu 6 , Ubuntu 7 , Open Suse , Fedora , Ve son olarak değiştirmeyi düşünmediğim ubuntu 8.04 kullanıyorum.
Kendime göre biraz modifiye ettim. umarım biraz daha geliştirir ve daha heyecanlı şeyler yapabilirim :D
İlk işletim sistemim Windows 98'di.SE, ME, XP derken 10 ay kadar önce, aslında eskiden beri duyduğum Linux sözcüğünün daha bir ortalarda dolaştığını farkettim.Gerçi atı alan Üsküdar'ı geçmişti ama yine de zararın neresinden dönülse kardı.Ulusal dağıtım, sonuna kadar Türkçe desteği gibi söylemlerle dağıtılan Pardus'la o zaman tanıştım.O zaman 2007.2 Caracal Caracal sürümü vardı.Küçük problemlerle karşılaşsam da kullanmaktan vazgeçmedim.Gözüme epeyce farklı görünen bu ortam beni epey etkilemişti.Style XP adlı programla şekilden şekle sokup arkadaşlarıma gösterdiğim binbir surat Windows'umu hatırlayınca güldüm kendi kendime.Neler varmış bu Linux'ta?Sonra bunun KDE adı verilen bir masaüstü yönetim platformu olduğunu öğrendim ve tabi Gnome diye bir kardeşinin olduğunu.
Linux'un "öğren, didikle, kurcala, keşfet, geliş, büyü, değiştir vb." virüslerinin hepsini kapmıştım.Bu enfeksiyon vücuttan atılacak gibi değildi.Ubuntu Türkiye forumuna üye oldum.Haftalarca, hiç mesaj yazmadan ve henüz sistemi kurmadan sadece başlıkları okudum.Okurken öğrendim Ship It'i.Oradan bir dvd istedim, geldi.Sonra harici diskimi taktım bilgisayarıma, başladım yedeklemeye.İşim bitince de Ubuntu'nun son sürümünü ve yine Pardus'u kurdum.Canım KDE çekince Pardus'u, Gnome çekince Ubuntu'yu kullanıyorum.Şu günlerde Ubuntu'da pek üretken değilim.Vaktim ayarlarını kurcalamakla geçiyor.Gnome'u da çok sevdim.Farklı bir renk.
Üç ay kadar önce windows'tan bıkıp çeşitli linux sürümlerini araştırırken https://shipit.ubuntu.com/ adresinden bir form doldurdum. Bir ay içerisnde ubuntu 8.04 gönderdiler. Bilgisayarımdaki dvd sürücü dvd'leri okuyor cd'leri okuyamıyor. Cd'nin imajını başka bir bilgisayarda alıp taşınabilir kurup disklerle bilgisayarıma aktardım.Sanal cd programı kurdum. Windows ortamında kurulumu başlattım ve işlem tamamlandı. Daha önce çeşitli linuz tabanlı işletim sistemleri kulanmıştım. Ama bu kullanımlarım hep kısa süreli olmuştu.Şu anda çift işletim sistemi var bilgisayarımda ama ağırlıklı olarak ubuntu kullanıyorum. Amacım iyi bir linux kullanıcı olmak.
Yaklaşık 5 yaşımda bilgisayara başladım. Win95'in splash ekranı bazen uykuda gözümün önüne gelirdi :D. Win98 ile de sadece körü körüne oyun oynadım. Daha sonra "devrim" diye adlandırılan xp saçmalığı ile evimize kurulu olarak geldi yeni pc'mle windows. Daha sonra "yeter windows" diye google'da tarattım. Evet 3 yıl önceki taratma anahtar kelimem buydu :) Önüme ilk redhat çıktı. Yükledim. Biraz da ürktüm. Daha sonra Slackware ile tanıştım. İlk görüşte aşk. Tutarlı, hızlı ve çok şık bir sistemim vardı. Fakat yeni heyecanlar,kaçamaklar arıyordum. DistroWatch'da adı en tuhaf gelen sistemi indirdim.. Ubuntu :) 7.04'ün çıkmasına iki gün vardı ve bekledim. Daha sonra indirdim ve aman Allah'ımm. GNOME.. Compiz.. Apayrı bir yer cennetin başka bir mahallesi. GRUB ekranında o gün bugündür gidip geliyorum Slack mahallesi ile Ubuntu mahallesi arasında :) (Biraz edebi oldu sayısal yönü çok ağır basanlar umarım sıkılmamışlardır :) )
Vaybe bu güzel hikayelere bende ekleyeyim.
10 senelik Ms sistemlerinden sonra evde toplandığımız birgünde arkadaş bana al sana pardus kur belki beğenirsen dediğinde ne gerek var abi dediğim halde o akşam kurulumu yaptı. Arasıra giriyordum ama her pardus kullandığımda uzun karıstırmalar sonucunda hep bozuyordum bir daha açılmıyordu.
Sonra linux la içli dışlı olmaya başladım. Bir arkadaşım ubuntu indirmişti şansa bakın o akşamda pardus yıne bozulmuş açılmıyordu . Birde ubuntuyu deneyeyim dedim. Bu tanışmamıza neden oldu ve gayet mutluyum.Ondan sonra belki daha güzelleri vardır diye diğer dağıtımları (mandriva , suse. mint, truva, debian , fedora) ile ubuntudaki huzuru bulamadım.
Yakın bi zamandada nikah kıyacağız inşallah herkesi bekleriz... :)
2006 yılında çok güzel başladım Pardus ile, ama öncesinde 2005 yılında Ubuntu 5 ile deneyim yaşadım.
Şimdi de kısaca çok güzel başladım diyorum ve bugün Debian ile noktayı koyuyorum.
1- Pardusu kırk kere indirdim 80 kere cdye cektim :D Kurmadı kurmadı kurmadı... Disk I/O deyip durdu. 81.de kurdu. Otomatik İp almadı sildim gitti.
2-Madriva güzel gözüktü. Kurdum ingilizce zaten linux bilmem sinir oldum sildim.
3-Linux gelecek! Paralı olmuş sevmedim. Gerçi korsanı vardı. Korsan olduktan sonra Windows XP de var. Sildim.
4-RedHat 9.0 3 cd cektim. Sevdim sevildim :) Paralı oldu falan fıstık kafam basmadı sildim.
5-BeOS kurdum. Hemen sildim :)
6-MacOS 9.0 kullandım. Mac'te :) Fare olayı cok gıcık iptal ettim.
7-Vista aptalca ve aşırı fazla RAM yiyip delirtti beni.
8-XP kavga dövüş laf kalabalığı beleşe Microsofttan şifre aldım :D Lisanslı bir XP Home oldu. Sıkıldım.
9-Ubuntu :D Hala duruyor....
Bence daha da kalırsın :) Ben de denediklerime ekliyeyim. İnternet kafede her bilgisayara birer tane kurdum bunlardan :)
1) Gentoo yüklemesi çok ama çok zordu. Ben kurmakta bile zorlanıyorsam millet.. sildim :)
2) Slackware yüklemesi her ne kadar konsol ve o ilkel grafikimsi ortamda da olsa kolaydı. Çok hızlı, stabildi. Ama herşeye el ile müdahele edilmesi gerektiğinden aslında direk conf dosyalarından işlemler yapıldığından evimde ve orada gene de bir süre kullandım. Daha sonra ev ve net cafe ahalisini düşünerek sildim :)
3) Mandriva şık idi fakat ingilizce (o zamanlar şimdi nedir durumu bilmiyorum) . Net cafeye gelen tipler daha Türkçe'yi doğru düzgün konuşamıyorlardı, sildim :)
4) Ubuntu, kolay Türkçe ve şık. Bu özelliklerine rağmen GNOME ile hızlı ve tutarlı da . Hala net cafede 3 bilgisayarda ve evimde yüklüdür kendisi :)
@DeSPeRaDo,
İnternet Kafe'de bazı bilgisayarlara Ubuntu kurarak insanları Linux ile tanıştırmanız büyük bir alkışı hak ediyor. Ubuntu ailesi olarak teşekkür ederiz. :D
İnternet kafede Ubuntu kullandırmak güzel girişim. Tebrikler.
Ubuntu'yla bir cafe'de tanıştım desem.
Yan masada oturan bir beyfendinin Laptopun ekranında neler neler yaptığını görünce dayanamadım sordum.
Ben: pardon bu nedir ?
Beyfendi: 'ubuntu' dedi
Ben: ne ubmuntu'mu ?
Beyfendi: Hayır hayır u-b-u-n-t-u
Ben: Tamam'da türkçesi nedir,kaç $ veya € .............. -fazla uzatmiyim-
Kendi sitesine baktım sonra Youtube'tan videolar vs. vs. derken Ubuntulu olmuşuz.
Bu hikayedeki Beyfendi bunu okuyup anımsadıysa -size teşekkür ederim- ve ayriyetten vaat ettiğiniz gibi 512mb Ram ile rahat kullanamadım onu'da belirtmek isterim. :D
Alıntı yapılan: munirekinci - 01 Temmuz 2008 - 18:02:23
İnternet kafede Ubuntu kullandırmak güzel girişim. Tebrikler.
Internet kafede ubuntu kullandırılmamış ki, beyefendi kendi dizüstü bilgisayarını kullanmış :)
Yok ben kullandırmıştım :) Ondan bahsediyorlar :) Mahallenin futbolcu küçük yıldızlarına quake filan oynatıyorum. Biraz daha sevsinler ubuntuyu, wine ile oyun filan daha yüklerim de daha bir ısınırlar :)
Bütün tekellere karşı olduğum gibi Microsoft'un tekeline de ciddi antipati beslerim. Daha önceleri (yakın geçmişe kadar) İş için win kullanmama rağmen kişisel olarak pardus kullanıcısıydım. Ubuntuyu da denemeye karar verdim ve kurdum. Laptopumun 64 bit olması ve değişiklik arayışım ubuntuya yöneltti beni. İyi güzel ama bir sorun çıktı karşıma umarım buradan o sorunu çözerim de ubuntu bende kalıcı olur:)
Benim ubuntu ile tanısmam biraz teseduf gibi :) yaklasık 6 ay once bizim yurtta odama dogru cıkıyordum yurdun girişindeki koltuklarda biri vardı ve pc si bi farklı geldi ekran olarak yani :P direkt gittim tabi :) ve sonrası malum :P durdurak bilmeyen linux u ogrenme tanıma kullanabilme aşkı :) ve daha sonrasında univ e pardus yazanlardan birini davet ettik gecen donem internet haftasında ve deneyimi tecrubesi ile guzel bi 4 saatlik seminer verdi. ( ki millet ajjdı epey bilgiye pestili cıkmıstı adamın :P )
Şimdi dusundugum tek sey 6 ay onceye kadar kafamızın nerde oldugu :$
yaklaşık 1-2 sene önce bi derginin verdiği "TruvaLinux" u epeyi uğraştıktan sonra kurmuştum ama ailemdeki bilgisayarı kullanan diğer kişiler sevmedikleri için tekrar wintost a geçmiştim((o zaman wintost ile linux beraber kullanılamaz sanıyordum))Neyse 3 ay önce falan cd arşivini düzenlerken TruvaLinux un olduğu cd yi tekrar gördüm ve dedim kuruyum diye ama bu eskimiştir artık yeni linux dağıtımlarını araştırıyım dedim ve pardus u kurmustum..ama pardusun paket sayısı vb. az olduğundan başka dağıtım aramaya başladım ve ubuntu yu bulup kurdum..hala ubuntudayım((wintost da var ama ben kullanmıyorum))
şimdiye kadarda :
Wİntost 98
wintost xp home
wintost xp pro
wintost vista
TruvaLinux
Pardus
Ubuntu**
kullandım..
Not: windows'a sürekli wintost diyorum öyle alışmışım :D
windowsun o muhteşem kararlılığı, hiç çökmemesi, virüslere karşı tam bir koruma sağlaması, en düşük özellikli sistemlerde bile yağ gibi, neredeyse ışık hızında çalışması, hata oluştuğunda "hata oluştu" mesajı ile kullanıcıyı eksiksiz bir şekilde bilgilendirmesi, tüm işlevleriyle kullanıcısının emrine amade olması gibi özellikleri sayesinde linux'la tanıştım. :) birkaç dağıtım denedikten sonra da ubuntu'da karar kıldım. çok da iyi yapmışım.
Alıntı yapılan: ebubekirs - 13 Ağustos 2008 - 21:03:19
windowsun o muhteşem kararlılığı, hiç çökmemesi, virüslere karşı tam bir koruma sağlaması, en düşük özellikli sistemlerde bile yağ gibi, neredeyse ışık hızında çalışması, hata oluştuğunda "hata oluştu" mesajı ile kullanıcıyı eksiksiz bir şekilde bilgilendirmesi, tüm işlevleriyle kullanıcısının emrine amade olması gibi özellikleri sayesinde linux'la tanıştım. :) birkaç dağıtım denedikten sonra da ubuntu'da karar kıldım. çok da iyi yapmışım.
:)
Allah razı olsun , gülmeye ihtiyacım vardı ...
Aslında ilk olarak her şey benim internet de farklı işletim sitemleri aramamla başladı.Linux diye bir şey öğrendim araştırdım sonra benim programcı bir abim var bizi ziyarete gelmişti. Ona dedim abi bu linux nedir diye oda anlatdı.Sana bir pardus indirelim bakarsın dedi bende tamam dedim yalnız daha çok toyuz " hala aynıyım" bende abime dedim ki abi bir de linux indirelim. Abimin bana cevabı şu olmuştu daha kırk fırın ekmek yemen lazım. Tabi o sıralar anlamadım sonradan öğrendim linux genel bir admış. İlk olarak pardusun ve slax'ın live cdleriyle uğraştım bu sırada ubuntuyu öğrendim xp nin yanına kurdum sonrası malum onda da birkaç şey öğrendik ve bunun dışında arkadaşlarıma linux'ü tanıtmaya çalıştım. Üniversitede bir etkinliğim vardı sınıf içinde herhanği bir konuda konuşma yapacaktım ve linux işletim sistemi üzerine yaptım gerçi beni hocamız dahil çoğu kişi anlamadı ama ben gene de anlamıyacaklarını bile bile * Linux üzerine konuştum şimdilik linuxden uzagım ama yakında yeni bir bilgisayar alıp sadece ubuntu kuracağım. :D
Tanışmam bi hacker sistemi sayesinde oldu,orda kullanıcıları linux sistemleri konusunda teşvik ediyorlardı bende ekran görüntülerinden falan vuruldum vede ubuntu cdmi sipariş ettim,ilk livecd den çalıştırdığım zaman çok mutlu olmuştum... : ) sonra birçok kez hatalardan boğulup sistemi baştan kurmuş olsamda ki o hataların Türkçe karekterden kaynaklandığını ve güncelleme yapınca geçtiğini sonradan farkettim (7.10) neyse işte.İyiki dalmışım bu aleme ; )
Ben is arkadasimin verdigi live cd (7.10) ile basladim. evde denedim, bilgisayar kullanmaya ms dos ve 3.1 ile baslamis biri olarak hemen sardi beni. Hemen yukleyim dedim, yatagima uzandim ve yuklemeye basladim _bu kismi siz yapmayin diye anlatiyorum_ sonra adimlar ilerlerken uyuya kalmisim, uyandigim da bana hangi kesiti kullanmam gerektigini soruyordu. Ontanimli secenegi secip tekrar uyudum. Sabaha kalktigimda hic kontrol etmeden cdyi cikarip laptopi cantama alip, ciktim. Ise vardigimda, ne yaptimsa bir turlu windows kesitine giremedim, sonradan jeton dustu ki o sectigim secenek, windowsu formatlamisti.
Neyse sonra elimdeki verileri geri dondurebilmek icin, o HD'ye dokunmadim, yeni hd alip taktim. Sonra ilk yaptigim is yine win ardindan ubuntu kurmak oldu. Bagimlilik yapti ben de, az cektirmedi bana ama ayrilamiyoruz artik. arada onu baska dagitimlarla aldatsam da, dondugum yer hep ayni. facebook diliyle soylemek gerekirse bizim iliskimiz biraz "complicated".
Ondan sonra Berlin'de 4 kisiyi aldim fuara goturdum,ubuntucu yaptim.
Bu arada verilerimin %99unu kurtardim :)
Ben 13 yaşımdaydım. Bir de arkadaşım vardı 16 yaşında. Yaşımıza ve çağımıza göre bilgisayar konusunda fazla, olmaması gerektiği kadar bilgiliydik :D Bu bilgi tabii ki Windows'un çirkin tarafını da görmemize sebep oldu. :D Neyse, bir gün ben internette Linux diye birşey okudum, sonra araştırdım falan Lapis forumu buldum. Biraz bilgi edinince ilk gördüğüm yerde arkadaşa anlattığımı hatırlıyorum, sonra nasıl ediniriz falan, ben 128kb adsl ile ufak bir hesap yaptım, 10kB ile 4 cd Fedora Core 4'ü indiremeyeceğimi fark ettim, arkadaş zaten 56k kullanıcısıydı. Yine Lapis foruma geldim, cd dağıtım başlığını gördükten sonra babama koşup, lojmanda oturduğumuz için, ev adresini veriym mi yoksa kargonun şubesinde mi beklesin diye sorduğumu hatırlıyorum :D Neyse, CD'ler geldiğinde ben ilk kurulumumu yapmak için oturdum PC başına. Ve kurdum. O zaman 4 aya yakın Linux kullandım. FC4'ün yanında Ubuntu 6.04 -öyleydi sanırım- de yollamıştı çünkü gönderen "abi". :) Büyük kısmı Ubuntu'yla geçti bu 4 ayın, GNOME'u ilk görüşümde ta o zaman sevmiştim. Arkadaş FC4 kullandı. Sonra sildik tabii ki dayanamayıp :D O yaşta oyun daha cazip gelmişti ve sabit disklerimiz yetmediği için sildik dağıtımlarımızı. Ondan sonra da o ÖSS ben OKS derken çok zaman geçti. Arada bir yaz boyunca Ubuntu kullandığımda oldu, sonra uğraşamayıp yine sildim. En sonunda bu yaz, yani ilk kurulumumdan 4 yıl sonra Ubuntu kurdum, tam tarihini hatırlamıyorum. :) Hatta kullanıcı adım her zaman kullandığım kullanıcı adı değil, sebebi de çok uzun süre burada kalmayı beklemiyor olmam. Ama öyle olmadı, Ubuntu 8.04 maşallah XP'den daha çok "ileri, ileri, ileri" diyerek kullanılabilen bi sistem olarak geldi karşıma. 2 aya yakın kullandıktan sonra, Ubuntu'nun Windows'tan yavaş açılması ve çok da hızlı çalışmaması sebebiyle daha hafif ve daha çok deneyim kazandıracak, beni biraz daha işin içine sokacak bir dağıtım sordum sizlere. Arch dediniz, şu anda da Arch kullanıyorum :)
Alıntı yapılan: Verbatim - 29 Ekim 2008 - 16:24:44...Ubuntu 6.04...
6.06 olacak, onun haricinde güzel bir yolculuk.
Alıntı yapılan: Verbatim - 29 Ekim 2008 - 16:24:44
Ben 13 yaşımdaydım. Bir de arkadaşım vardı 16 yaşında. Yaşımıza ve çağımıza göre bilgisayar konusunda fazla, olmaması gerektiği kadar bilgiliydik :D Bu bilgi tabii ki Windows'un çirkin tarafını da görmemize sebep oldu. :D Neyse, bir gün ben internette Linux diye * bir şey okudum, sonra araştırdım falan Lapis forumu buldum. Biraz bilgi edinince ilk gördüğüm yerde arkadaşa anlattığımı hatırlıyorum, sonra nasıl ediniriz falan, ben 128kb adsl ile ufak bir hesap yaptım, 10kB ile 4 cd Fedora Core 4'ü indiremeyeceğimi fark ettim, arkadaş zaten 56k kullanıcısıydı. Yine Lapis foruma geldim, cd dağıtım başlığını gördükten sonra babama koşup, lojmanda oturduğumuz için, ev adresini veriym mi yoksa kargonun şubesinde mi beklesin diye sorduğumu hatırlıyorum :D Neyse, CD'ler geldiğinde ben ilk kurulumumu yapmak için oturdum PC başına. Ve kurdum. O zaman 4 aya yakın Linux kullandım. FC4'ün yanında Ubuntu 6.04 -öyleydi sanırım- de yollamıştı çünkü gönderen "abi". :) Büyük kısmı Ubuntu'yla geçti bu 4 ayın, GNOME'u ilk görüşümde ta o zaman sevmiştim. Arkadaş FC4 kullandı. Sonra sildik tabii ki dayanamayıp :D O yaşta oyun daha cazip gelmişti ve sabit disklerimiz yetmediği için sildik dağıtımlarımızı. Ondan sonra da o ÖSS ben OKS derken çok zaman geçti. Arada bir yaz boyunca Ubuntu kullandığımda oldu, sonra uğraşamayıp yine sildim. En sonunda bu yaz, yani ilk kurulumumdan 4 yıl sonra Ubuntu kurdum, tam tarihini hatırlamıyorum. :) Hatta kullanıcı adım her zaman kullandığım kullanıcı adı değil, sebebi de çok uzun süre burada kalmayı beklemiyor olmam. Ama öyle olmadı, Ubuntu 8.04 maşallah XP'den daha çok "ileri, ileri, ileri" diyerek kullanılabilen bi sistem olarak geldi karşıma. 2 aya yakın kullandıktan sonra, Ubuntu'nun Windows'tan yavaş açılması ve çok da hızlı çalışmaması sebebiyle daha hafif ve daha çok deneyim kazandıracak, beni biraz daha işin içine sokacak bir dağıtım sordum sizlere. Arch dediniz, şu anda da Arch kullanıyorum :)
Hep Münir yaptı herkesi Arch a çekti :D
Münir hocam değil de internette okuduğum boot süreleri beni çekti asıl :D Neyse, konu Ubuntu'ya nasıl başladık konusu, Arch'a nasıl geçtik konusuna dönmesin :)
İlk kullandığım bilgisayar 386 SX 33 mhz, 1 mb ram, hard disksiz, (harddisksiz, disketli günleri hatırlayan var mı?) monochrom (siyah- beyaz) 9 inç ekranlı wearnes pc idi. (Aslında ondan önce ilk kullandığım bilgisayarım benzeri alet abaküs ve babamın mekanik facit'i idi. Bir de 80li yıllardaki Tercüman gazetesinin verdiği bilgisayar ansiklopedisine bakıp, o zamanın ünlü bilgisayarı Classic Mekintoş'un hayalini kurardım.) MS DOS 5.0, PW, Banner, PC Tools, DBase III ve GWBASIC ile ne mutlu mesut günlerdi. Sonra şahsımın bir Amiga 500 plus'ı oldu, ardından babamın ofisindeki IBM Aptiva 486 DX2-66, hem renkli, hem Windoz 3.1, hemide 500 megabayıt hard diski varıdı yaa!!
1993 ya da 94 yılı olacaktı, Bilim Teknik dergisi Linus Torvalds, penguen, Linux - Minix bir şeylerden bahsediyordu. UNIX, XENIX, Siemens UNIX, VMS-VAX, AS-400 gibi alefortenfonik ;) işletim sistemlerini bir yerlerde okuyup, öğrenmiştim. Bu genç! üniversite öğrencisi herkesin katkısıyla UNIX benzeri bir işletim sistemi geliştirmişti ve bedavaya dağıtılıyordu. Sonra başka kütüphanelerde okuduğum ilgili makalelerle GNU, GPL, free software, "RMS" Stallman vb. alengirli işleri öğrendim 8) Fakat Türkiye'de bu işleri bilen pek yoktu. O zaman (bildiğimiz) Internet'te yoktu, (telnet, gopher vardı) BBS'ler vardı. Canım Linux kullanmak istemesine rağmen kullanamadım. Ulaşacağımız bir yerde yoktu. (Şimdiki gençler bolluk içinde, biz ne yokluklar çektik azizim. 8) )
Linux dağıtım şirketi diye bir kavramın olduğunu öğrendim. Caldera Linux vardı, CD'leri satıyordu. Bu Linux işinin ticari modeli çok hoşuma gitmişti ve ileride ben de bu işi yaptığımı hayal ediyordum. (Tabi bu iş olmadı ;D ) DOS/Win 3.1 ve Amiga Workbench kullanmaya uzun süre devam ettim. Sonra Win 95 işi çıktı. ( Hala hatırlarım, o ne pazarlama başarısıdır, Türkiye'de bilgisayarın b'sinden haberi olmayan insanlar bile, Bill Gates ve Microsoft'u tanıdı, haber bültenleri bir hafta win 95 - microsoft deyip durdular. Hatırlarım, sokak röportajında vatandaşın birine mikrofon uzattılar, Microsoft, Bill Gates diye, adam he biliyorum, 95 programı tek başına icad eden adam gibi bir laf etmişti.!! :D )
Her neyse, bu işler devam ederken, Turkuaz Linux diye bir şey ortaya çıktı. (1997 yılı idi sanırım) İTÜ temelli bu dağıtım ilk Türkiye merkezli, Türkçe dağıtımdı ve yanlış hatırlamıyorsam Türkçe desteği sağlayan ilk dağıtımdı. Red Hat temelli, RPM paketli idi. Buna da çok heves ettim ama, ulaşamadım, o zamanlar elimde yeterli donanım yoktu. Sonra Win 98 falan derken, Üniversiteye adım attım. Çok küçük yaşlardan bilgisayar işine bulaştığımdan, meselelere doydum herhalde. İlgim bilgisayardan sosyal bilimler, bilim tarihi, uygarlık tarihi, felsefe, edebiyat, güzel ciltli kitaplar vs. gibi daha naif alanlara kaydı. Gelişmeleri pek takip etmedim. O zamandan beri bilgisayarı entellektüel işlemler için bir araç olarak kullanıyorum. :P
Sonra MacOS System 7x, 8, 9, Win ME, 2000, XP derken... Linux için gerekli donanımı o sıralarda edindim. Gelecek Linux V 1.0 kullandığım ilk dağıtımdı. Özde Amigacı olduğum için KDE'ye hiç alışamadım (halen sevmem). GNOME başından beri çekici geldi, çok sevdim. Mandrake / Mandriva, SUSE ve RedHat denedim. Bir ara harddiske kurarak KNOPPIX kullandım, fakat KDE olduğu için pek ısınamadım. Debian'ı araştırdım, felsefe ve sistem çok hoşuma gitmişti. Debian denemek istediğim sıralarda Ubuntu işi ortaya çıktı. Felsefesini, adını bilmeme rağmen Ubuntu'yu ancak 6.06 ile, shipit bedava cdsi ile ilk defa kullandım. GNU - Open Source - Free Software felsefesine hayran olduğum için Linux kullanmayı başından beri istiyordum, fakat ev ahalisi XP dışında başka birşey istemezük deyince, kendi laptopumun gelmesini bekledim. Laptopu alınca, ki vista ile gelmişti, dedim " -madem para verdik, kullanalım bari" şiarıyla bir yıl vista home premium kullandım. Vista 1 yıl sonunda iyice hantallaşıp, saçmalamaya başlayıp, benim tansiyonu yükseltmeye başlayınca, gün bu gündür dedim ve 3 gün önce laptopa Intrepid Ibex kurdum. Dün de foruma üye oldum ;D
Pardus = KDE olduğu için, denedim lakin, KDE'yi sevmediğim için, Pardus'a ısınamadım. Ubuntu'ya devam.
Ms-Dos ve Win 3.1 ile başlayan 386DX2 işlemcili masaüstü bilgisayar serüvenim MS ile ilerlerken bir gün karşıma Linux kelimesi çıktı. Kurayım derken windowsu sildiğimi farkettiğimde artık çok geçti, ben de ona kıydım :) Suse, gelecek linux, pardus denesem de hiç sevemedim. Mesleğim de bilgi işlem sorumluluğu olduğu için tüm gün MS ile haşır neşirdim. Derken karşıma Ubuntu 8.04 çıkıverdi. Zorunlu olarak XP de kurulu kalsa, Ubuntu'yu kurduğumdan bu yana windozu açmıyorum. Sistem kararlılığını, dengeli yapısını ve hızından birşey kaybetmemesini çok sevdim, hayran kaldım. Bir aylık Ubuntu kullanıcısıyım fakat bana temel bilgiler dahil herşeyi yeniden öğrettiği için garip bir hayranlık var. Bildiğim tüm dos komutları dahi işe yaramıyor, sanırım bu yüzden çekici geldi sistem :) ubuntu-tr.net üyesi olduğum anda bir yönetici arkadaşımızın yönlendirmesi ile birkaç saat içerisinde kendisinden daha linuxcu oluverdim diyebilirim :)
Ubuntu'ya kadar olan linux denemelerimi niçin sevemedim hiçbir fikrim yok fakat user friendly denen birşey var ise, bu söz ubuntu için yüzde yüz uyumludur. Çevremden bir kişiyi de ubuntu sevdası içine çekiverdim henüz üç haftalık linux aşinası olarak. İnsanları linuxa çeken şey de video sitelerinde görünen ışıklı janjanlı compiz görüntüleri desem herhalde yanılmam. Pardus'da Beryl kurmak için ekran kartı satırlarında kaybolduğum ve sinirlendiğim, en sonunda başardığım zamanları anımsıyorum.
Özgürlük için, özgürlük şurubu ubuntu'yu için.
Saygılarımla..
Ubuntu ile tanışmam sadece rastlantı. Günlüğüne yazmıştı birileri Ubuntu'yu . Hemen indirme adresini bulup indirdim. Bir yıldır kullanıyorum. Gayet memnunum. Başka sistem kullanmama gerek yok. :D
3-4 ay evvel kahve-sigara eşliğinde aylık periyodik xp formatını atarken, farkında olmadan yüksek sesle küfür etmişim. Evdekiler "Hayırdır?" diye kaş göz yapınca "Yine virüs bulaştı, delireceğim ya!" dedim, "e kullanma sen de o zaman" dediler. Her ne kadar "kullanma!" dan kasıtları bilgisayar başından kalkmam fikriyse de bende daha farklı bir etkide bulundu; "Doğru yahu niye xp, linux kullanayım" dedim ve mazideki Mandreke deneyimimi hatırlayarak internette araştırmaya başladım. Araştırmalar, sohbetler, öneriler derken bütün linux düşüncesinin merkezine Ubuntu yerleşmeye başladı. Sitesinden cd imajını indirdim, kurdum ve pek mesudum.
PC maceram Windows 98 ile oldu..İş yerinde ki bilgisayarda elbette, o dönemlerde eve PC almak epey "tuzu kuru" işiydi :) Kısa bir süre Windows NT kullandık. Ardından Windows XP çıktı.. Bir son kullanıcı için XP o zaman sanki devrim gibi gelmişti bir çoğumuza (windows kullananların bir çoğu 98'in en kararlı sürümü olduğunu söylerler) Bir arkadaşım bana "Linux" diye bir şeyin varlığından söz ettiğinde doğrusu çok merak ettim. Ama dediğim gibi, son kullanıcı olduğumuzdan dila up bağlantı, internetin çok yavaş olması ve sitelerden bihaber olmamdan dolayı Linux ile ilgilenemedim.
Ubuntu sitesine girip CD istediğimde bana Ubuntu 6.06 Dapper Drake CD'sini gönderdiler.. O CD'yi haala kuramadım :) türlü denemelerime rağmen 3 kez de Windowsu çökertmeme karşın Ubuntu'yu deneyemedim.. Ardından Pardus adlı bir dağıtımdan haberdar oldum. Çıktığı ilk sürümden itibaren kullanmaya başladım.. Hatta TUBİTAK'a yazıp CD istedim 50 adet gönderdiler bir çoğunu eşe dosta dağıttım, 2 internet cafeye verdim, denemeleri için bir bilgisayarına da kurdum.. Pardus'un 2008 sürümünü de kullandım.. Elbette bu arada Ubuntu denemem oldu. Kubuntu 7.04'ü bilgisayarıma kurdum ve uzun bir süre kullandım. Hatta o CD'den 3-4 kopya yapıp bazı arkadaşlarımın laptoplarına cebren kurdum :) Ardından Ubuntu ve Kubuntu 7.10 kullandım.. Ubuntu 7.04'ten beridir süregelen tüm sürümleri kullandım. Şu anda Ubuntu 8.10'u kullanıyorum. Muhtemelen 9.04 ve ardından gelen sürümleri de kullanacağım..
Son birşey belirtmek istiyorum. Ne zaman Pardus veya Ubuntu ile ilgili bazı sorunlar yaşasam forum sitelerinden bazen de birebir yardım alarak sorunun üstesinden geldik.. Hatta son güncelleme sırasından oluşan hatayı @heartsmagic'in yardımı ile çözdüm. Laptopımda Vista da bulunuyor. Belgelerim klasörü bir sebepten dolayı sorun yaratıp çökme hatası verdi.. sorunu Microsoft'a mail atarak bildirdim. Tam 2 ay sonra bana bir mail gönderdiler yardım için... tam 2 ay sonra :) Sorunu Vistayı yeniden kurarak çözdüğümü belirttim. Bana mail atan görevli "o zaman maile dayalı olarak sorun çözülmüştür diye işaretliyorum" diye yazmış. Ben de "Hayır mailinize dayalı olarak sorun çözülmedi. Bu şekilde işaretlemenize izin vermiyorum" diye cevap attım.. Ardından bana memnuniyet anketi gönderdiler ben de neredeyse tümünde en kötü seçenekleri işaretleyerek geri yolladım.. Hem bana parayla bu sistemi satacaksın, hem standartları bozacak kodlar çıkarıp özgür yazılımı tıkamaya çalışacaksın (ooxml) hem bir sürü maaş alan mühendislerin olacak ve bana 2 ay sonra döneceksin, ardından sorununu çözdük diyeceksin..
Oolldu Gözlerim Dooldu...
Alıntı yapılan: özgür77 - 30 Kasım 2008 - 23:42:13
Oolldu Gözlerim Dooldu...
bu kısmı çok hoşuma gitti gerçekten ;D
Bu yaz sonu microfos'tan aramışlardı beni onu hatırladım :) Anket yaptılar memnun musun hayır memnun musun hayır diye bitmişti :) Kadın da çok güldü madem öyle neden winfos dedi. Dedim kullanan kim bıraktım bile :)